Zaman zaman benim de düştüğüm bir yanılgıdır.
Özellikle ramazan aylarında olmak üzere, kısmen mükellef bir sofrada karnımı doyurduktan sonra üzerinde çok da düşünmeden;
“ALLAH OLMAYANLARA DA VERSİN.” derim. Bu dileği pek çoğumuz başka yerlerde, biçimlerde de tekrarlarız.
*
Şimdi düşünüyorum da niye biz değil de Allah versin ki…?
Allah bize fazlasıyla verirken “Hep sana, hep sana!” diye mi verdi ki şimdi Rabbena, hep bana!” diyoruz.
*
Vermek zor geldiği için mi işi her zor işte olduğu gibi bunu da Allah’a havale ediyoruz.
*
Halil CİBRAN;”TANRI BOLLUK İÇİNDE OLANLARI DOYURSUN.” derken tam da bunu kastetmiş bence.
*
Bolluk, bereket ve zenginlik içinde yaşayanların gözü ve karnı doyduğu gün, dünyada açlık diye bir sorun kalmayacaktır.
PEK ÇOK SORUN DA ONUNLA BİRLİKTE ÇÖZÜLECEKTİR.
S.ALTUN
