HACİVAT :Adalet özlemiyle yürüyorum yollarıı…..Sineklere bırakmam kovandaki ballarıı…
Yar bana bir eğlence medet. Sıcak artar yol uzar.Aman dostum imdat et.
KARAGÖZ :Beter ol Hacivat. Benimle birlikte “Beraber yürüdük biz bu yollarda, beraber ıslandık
yağan yağmurda” türküsünü söyleseydin imdat ederdim. Takılmışsın bir memurun peşine
benden imdat istiyorsun. Al sana medet…!
HACİVAT :Bana neden vuruyorsun Karagöz? Kalbimi fena kırıyorsun Karagöz.
KARAGÖZ :Sen benden başkasıyla ne yürürsün Hacivat? Eteğime yapışıp neden etmezsin rahat?
HACİVAT :Boşa koyduk dolmadı, dolu ise almadı. Yola mecburen çıktık, başka çare kalmadı.
Yolun doğru olsaydı seninle de yürürdüm. Harcadığım emeğin meyvesini görürdüm.
KARAGÖZ :Çevrene bir baksana kimleri görüyorsun. PKK’yla FETÖ’yle kolkola yürüyorsun.
HACİVAT :Herkese adalet için çıktıysa insan yola. Mühim olan hedeftir bakılmaz sağa-sola. Sizde FETÖ’cü yokmuş, bu yalanı yutmadık. Birlikte yediğiniz haltları unutmadık. PKK, FETÖ ile girmiştiniz kol kola. Hedefiniz ortaktı kim pisledi o yola…
KARAGÖZ :Senin akılsız başın ne söylesem uslanmaz. Adliye sarayı varken adalet yolda aranmaz.
HACİVAT :Adalet sarayına vardık. Baktık ki kapkaranlık. Belki rastlarız diye çaresiz yola çıktık.
KARAGÖZ :Karaman fetva verdi münasipe bin dedi. Maksuduna erince oyalanma in dedi. Adalet hedef için bindiğim bir trendi. Erişince menzile, Karagöz trenden indi.
HACİVAT :İnmesine razıydık şeytan atına bindi. Kendine yakışmayan yeni huylar edindi. “En büyük
benim…!” diye durmadan gaza basar. Dört yanı yavşak dolu, ya alkışlar ya susar.
KARAGÖZ :Onları çok severim. Hasmımı avlıyorlar. Kime parmak uzatsam topluca havlıyorlar.
HACİVAT :Akıllı ol Karagöz bunlara hiç güvenme. Gemi su alıyorsa ilk onlar fark ederler. Dümendeki
kaptanı anında terk ederler.Tökezleyip düşersen kıçına tekme yersin. Bu haram sofrasında, hesabı sen
ödersin.
KARAGÖZ :Ödersem ben öderim, sana ne be avanak. Yanındaki zennenin telefon faturasına bak.
HACİVAT :Baktım o faturaya, hesabını sordum ben. Ona rahmet okutan faturalar gördüm ben. Uzattı
parmağını, gösterdi Ak-Sarayı. Dedi ki o binada kim öder faturayı? Orada oturanın alnı daim ak mıdır? Bize
haram olanlar yoksa ona hak mıdır?
KARAGÖZ :Kafamı bozma benim, paça kasnak dalarım. Madem bal tutuyorum parmağı da yalarım.
HACİVAT :Parmak senindir ama, o bal senin değildir. Emanet koltuktasın, o mal senin değildir.
Şimdi keyfin saz ama; sanma hesap sorulmaz. Kul hakkı ödenmeden adalete varılmaz.
……
…….
KARAGÖZ :Karagöz’üm değişmem, bunu anla Hacivat. İstersen yolda yürü ister isen takla at.
HACİVAT :Ne dönek ne cambazım; takla atmayı bilmem. Hoşlanmam el öpmekten, etek tutmayı bilmem.
KARAGÖZ :Bu kafayla yollarda tozlara bürünürsün. Kafamı çok bozarsan hapiste sürünürsün.
HACİVAT :Davamda haklıyım ben ölürüm vazgeçemem. Muhannetin elinden bir yudum su içemem.
Yarılsın ayaklarım, başım güneşte yansın. Adalet lûtfun ise başında paralansın.
KARAGÖZ :Çok uzattın Hacivat sözüm burda bitmiştir. Olacağa hazır ol, günah benden gitmiştir.
HACİVAT :Günahları kolayca başından savamazsın. Senin itin değilim kapından kovamazsın.
Adaletsiz yaşamak, benim yürek sızımdır. Bize kıymasan bile o sana da lazımdır. Sanma ki bu sahnede perdeler viran olur. En namlı sultana da hesabı soran olur.
KAYDA ALAN VE NAKLEDEN:SALİH ALTUN
