Dünya üzerindeki her şey sistematik bir renk ve ahenk içerisinde muntazam bir döngü ile varlığını devam ettirmektedir. Vücudumuzdaki her bir hücre bütünün parçalarını oluşturup işlevsel formlarıyla üzerine düşen sorumlulukları ve görevleri yerine getirerek gerekli olan faydayı üretmektedir.
Nasıl ki her bir hücrede meydana gelen hasar önceden programlanmış bir işleyişi sahip bu yapının sistemini olumsuz yönde etkiler ,görev ve sorumlulukların yerine getirilmesine engel teşkil ederse aktif bir birey olan insanın da bulunduğu organizasyondaki görevlerini bilinçli ve etkin bir şekilde yöneterek yapmaması da kurum içi kanser hücrelerinin oluşumuna zemin hazırlamaktadır. Bu nedenle yapılan işlerde sistematik çalışma prensiplerinin oluşturulabilmesi için liyakat sahibi insanların istihdam edilmesi önem arz etmektedir. Tabi ki temelinde eğitim yatan liyakat sahibi insan olabilmenin ön koşulu kişinin içsel dünyada kendini geliştirmesi ve değiştirmesi ile sağlanabilmektedir. Günümüzde birçok kişi eğitim durumuna uygun mesleği yapmamakla birlikte farklı alanlarda hizmet vermektedir. Bu durum ise işinde profesyonel olmayan mecburi şartlardan dolayı belli sorumlulukların yerine getirildiği, ekonominin ön planda tutulduğu bir yaşam tarzı ve iş hayatını insanlara dayatmaktadır. Bu sürecin bir sonucu olarak da yaptıkları işte mutlu olmayan, mutlu olmadıkları için de üretim aşamasında yetersiz kalan birçok personel kurumlarda göze çarpmaktadır. Gözden kaçan önemli ayrıntı ise bireyin yaptığı işte mutlu olmasa dahi elinden gelenin en iyisini yapması gerektiği gerçeğini göz ardı ederek kendini, kurumunu başarısızlığa sürüklemesi ve bireysel ekonomisine de zarar vermesidir.
Gerekli önem ve hassasiyet gösterilmeyen hiçbir işte başarıyı yakalamak mümkün olmamakla birlikte ciddi bir zaman kaybını da beraberinde getirir. Geçen süre içerisinde süreklilik arz eden değişime ayak uyduramayan çalışan, işsiz kalma gerçeğiyle yüzleşip, ekonomik, fizyolojik ve psikolojik problemlerle mücadele etmek zorunda kalmaktadır. Bir bakıma iş yaşamında karşılaşılan zorlukların sebebi iş disiplininden yoksun bir zihniyete sahip olma ve sürü piskolojisi ile çalışma anlayışıdır diyebiliriz. Kendi farkındalığını yaratarak aranılan ve vazgeçilemeyen bir çalışan olma arzusu birçok insanda olmakla birlikte bu sürecin zor ve yorucu olması uygulamaya geçme aşamasında birçok kişinin vazgeçmesine ve herkes gibi olmasına sebebiyet vermektedir. Bu nedenle çalışma şartlarını gözden geçirenlerin değiştirmek istediği ilk unsur çalışma arkadaşları ya da iş ortamı olmaktadır. Oysa ki kendine özgü oluşturulmuş iş disiplininden yoksun birey her ortamda problem yaşamaya devam edecek, aynı senaryoları defalarca yaşayacaktır. Her bilgi,olay ya da durumu tecrübe ederek öğrenmek için zamanın kısıtlı olduğunu göze alırsak, iyi bir gözlemci olma gerekliliği de göze çarpmaktadır. Diğer taraftan iş disiplininin oluşturulmasında istikrarlı bir yönetim anlayışının da olması gerektiğini gözardı etmemekte fayda var. Adil iş dağılımı olmayan bir kurumda güven kaybı yaşanacağı için gönüllülük esasına dayalı ve aidiyet duygusu ile çalışma anlayışını hakim kılmak mümkün görünmemektedir. Nasıl ki insanların doğal ortama yaptıkları her müdahale dünyanın doğal dengesini bozarak afetler ile kendini gösterip, birçok yıkıma sebebiyet vererek olumsuz sonuçlar doğuruyorsa, iş yaşamında bireylerin ya da kurumların gelişi güzel bir anlayış ile varlıklarını sürdürmeye çalışması da bireysel ve kurumsal yok oluşa neden olmaktadır.
“Başarılı kişi, işiyle ilgili sorunun ne olduğunu rakiplerinden önce keşfeden kişidir.” -Roy L. Smith
“Büyük insanların hayat hikayelerini okurken, ilk zaferlerini kendilerine karşı kazandıklarını görmüşümdür, hepsinde de öz disiplin başta geliyordu.” -Marry Truman
MAKALE SAHBİ
Ayfer Gedik
