Bir ırmak misali bendine tutsak
İçinde çırpınan yazan biriyim
Nice yıllar var ki kendine tutsak
Kafesi sırtında gezen biriyim
Kolay ermek için her muradına
Kul olanın şair demem adına
Eller eğilse de ben inadına
İsyankâr şiirler dizen biriyim
Eğri bir dünyada düzün uğruna
Küle gizlediğim közün uğruna
Adayıp kendini özün uğruna
Kalıptaki benden bezen biriyim
Gafil kullar olmasa da farkında
Meram varsa öğrenilir kırkında
Destursuzca dönen zaman çarkında
Nefsini öğütüp ezen biriyim
Dertli gönlüm izin vermez gül diye
Dönmem geri dikenlidir yol diye
Dünya malı el ederken gel diye
Hiçlik denizinde yüzen biriyim
İlhamımı aldım yaşlı gözlerden
Tiksindim yüzüme gülen yüzlerden
Dersini öğrenip acı sözlerden
Alkışlardan hile sezen biriyim
Ebedin yolcusu bir fani kulum
Hayat kervanında yoktur bir pulum
Kördüğüm edildi bağlandı yolum
Sanmayın müşkülü çözen biriyim
Sırtımda ne varsa yükledim dile
Korktu uzak durdu dostlarım bile
Kazmasız küreksiz kalemi ile
Kendi mezarını kazan biriyim
İSYANÎ’m şiirim sözün beşiği
Yüreğim olmuştur nazın beşiği
Başımda sallanır hüzün beşiği
Baharla yarışan hazan biriyim
SALİH ALTUN-OZAN İSYANİ
