17 AĞUSTOS -KÜÇÜK KIYAMET
Bugün 17 Ağustos.
Ne olmuştu sahi?
Fener Galatasaray’a altı mı atmıştı o gün?
Unuttuk değil mi büyük 17 Ağustos yıkımını?
*****
O günü Adapazarı’nda tüm gerçekliğiyle yaşadım. Can kaybımız olmadı şükür. Ama oturduğumuz siteden 3 genç canı toprağa uğurladık.
Maddi kayıplar yerine kondu. Acılar az-çok küllendi.
17 Ağustos depreminin üzerinden 19 yıl geçti.
Ateş düştüğü yeri yaktı…
O günleri sağ-salim atlatanlar unuttular her şeyi.
Daha kötüsü devlet unuttu olan biteni ve elbette görevini.
O yıllarda geçici olarak deprem yaralarını sarmak üzere konan ek vergiler hala alınmakta.
Deprem toplanma yerleri hazırlamakla görevli devlet belirlenen toplanma yerlerine bile TOKİ marifetiyle gökdelenler dikmekte.
Toplanan paralarla bölünmüş yollar yapıldığı söylenmekte.
Elbette bu yollar ,birilerinin cebine kadar da uzanmakta.
Hakkını yemeyelim. Hükümet-i seniyemiz deprem hazırlığını ceset torbası almak biçiminde hakkıyla ifa etmekte.
*****
Muhtemel bir deprem durumunda mazeret mi yok?
“Bir yerlerde rakı içildiği, kızlı erkekli, cıscıbıl gezildiği için olmuştur.” der, hocafendiler, sanki tüm Avrupa Yeşilaycı olmuş, tesettüre girmiş gibi…
Siyasi zevat durur mu?
Ülkenin kaderinde, hayatın fıtratında var bunlar. Bu fay hatları ,bizim dönemimizde mi açıldı ki biz suçlu olalım. CEHAPE döneminde 33.000 kişi ölmüştü, onu görün eyy nankörler.
Çin’de 330 yıl önce bir depremde 400.000 kişi, 10 yıl önce Endonezya’da 240.000 kişi ölmüştü. Biz o rekorları kırmadık daha…
Hem ne güzel, onlar ölmediler şehit oldular. Doğrudan cennetteler şimdi.
Bundan büyük hizmet olur mu?
****
Acı gerçekler bunlar.
Söylesek de duyan az.
Kuzular, kurtlarla aşk yaşıyor şimdilerde.
Danalar kasabın bıçağını yalamakta, şükran duygularıyla.
Dileyelim ve dua edelim ki Mevlam hak ettiğimiz belayı vermesin başımıza.
Yoksa olacakları düşünmek bile ürpertiyor bizi…
Buruk duygularla anıyoruz 17 Ağustos günü toprağa verdiğimiz canları.
Unutulmayanlardan olsunlar… SALİH ALTUN
